Què bonic és passar d'un paper absolutament blanc, sense significat, a una història! El primer quadre el vaig fer pensant en un regal. El segon, el més nyonyo, és una imatge que m'havia vingut al cap la nit abans escoltant una cançó de Massive Attack (sí, sí...) Volia provar colors i m'ha quedat bastant infantilot.



Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada